ارز دیجیتال نئو (NEO)
ارز دیجیتال نئو (NEO)
ارز دیجیتال نئو در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند داراییهای دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.
این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک‌چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.
تاریخچه ارز دیجیتال نئو
NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند این یک پروتکل اثبات سهام است.
در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.
۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.
هدف NEO
هدف نهایی نئو ایجاد یک سیستم اقتصادی هوشمند مبتنی بر شبکه توزیع شده(Distributed Network) ایجاد شده است.
شبکه نئو می‌تواند تا ۱۰/۰۰۰ تراکنش را در ثانیه انجام دهد، زیرا از مکانیسم تحمل خطای بیزانس(dBFT) استفاده می‌کند، تحمل خطای بیزانس یک مسئله فرضی است که در آن ۹ ژنرال سعی می‌کنند با پیروی از اکثریت تصمیم گیری کنند که چگونه به یک شهر حمله کنند.
نئو توسط ۲ جمع سپاری جذب سرمایه کرد که نخستین جمع سپاری در تاریخ اکتبر ۲۰۱۵ به مدت ۱۰ روز بود که طی آن ۱۷.۵ میلیون توکن نئو ورزش ۵۵۰ میلیون دلار فروخته شد.
جمع سپاری دوم ۲۲.۵ میلیون توکن به قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.
نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان قصد دارد که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش دهد و سه جزء اصلی این هدف شامل:
داراییهای دیجیتال
هویت دیجیتال
قرارداد هوشمند
مزیت برنامه‌نویسی NEO چیست؟
هر دو قرارداد هوشمند نئو و اتریوم با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی ساخته شده‌اند. تفاوت در این است که اتریوم از زبان مادری خاص خود به نام Solidid استفاده می‌کند. قراردادهای هوشمند نئو به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.
در آینده، توسعه‌دهندگان همچنین از کاربران می‌خواهند که بتوانند در Python و Go قراردادهای هوشمند بنویسند. این به کاربران نئو اجازه می‌دهد، توسعه‌دهنده‌ای را برای پروژه‌های دیگر استخدام کنند و همچنین می‌تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. یک کاربر اتریوم فقط برای ساختن قراردادهای هوشمند نیاز به استخدام شخصی دارد.
داراییهای دیجیتال در نئو
همان‌طور که می‌دانید دارایی دیجیتال به دارایی گفته می‌شود که در فرمت باینری و با حق استفاده باشد. از مسائل مهم و حائز اهمیت در دارایی دیجیتال مالکیت حقیقی است که با ظهور بلاک‌چین این امر تحقق‌یافته و با کمک فناوری بلاک‌چین به‌راحتی می‌تواندارایی‌های دیجیتال با امنیت بالا، کاملاً متمرکز و بدون دخالت هر نهادی ایجاد کرد. در نئو دو نوع دارایی دیجیتال وجود دارد که عبارت‌اند از:
داراییهای جهانی یا فراگیر که توسط کل یک سیستم به رسمیت شناخته می‌شود و قابلیت شناسایی توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان را دارد.
داراییهای قراردادی که فقط در برخی قراردادهای خاص به رسمیت شناخته می‌شوند و قابلیت استفاده در سایر قراردادها را ندارند. به‌عنوان‌مثال دو ارز دیجیتال گلم و بنسر که هر دو از توکن‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند اتریم هستند از نوع داراییهای قراردادی هستند زیرا مثلاً نمی‌تواندر سیستم بنسر از توکن‌های گلم استفاده کرد و یا بالعکس.
هویت دیجیتالی در نئو
هویت دیجیتالی به اطلاعاتی از یک فرد (حقیقی یا حقوقی) که بر روی سیستم‌های کامپیوتری یک نهاد ذخیره می‌شود گفته می‌شود. دیجیتالی کردن دارایی‌ها در پلتفرم نئو هویت طبق استاندارد هویت‌سنجی ۵۰۹X. که یک نوع صدور گواهی دیجیتال مورد تأیید و پذیرفته شده است، به ۵ روش شناسایی چهره، اثر انگشت، صدا، پیامک و روش‌های چندمرحله‌ای دیگر انجام می‌شود.
چه چیزی باعث افزایش یا کاهش قیمت ارز دیجیتال نئو می‌شود؟
مانند همه ارزهای رمز پایه، نئو نیز تمایل دارد که بقیه بازار را دنبال کند. اگر کاهش قیمت بیت‌کوین را مشاهده کردید، انتظار می‌رود نئو و سایر آلت کوین‌ها با وحشت تاجران و تلاش برای فروش داراییهای خود قبل از ضرر، ضربه بزرگی را متحمل شوند. مانند اکثر ارزهای رمز پایه، نئو نیز بسیار بی‌ثبات است. شما باید انتظار داشته باشید که برخی از افت‌وخیزهای چشمگیر را ببینید.
سرعت تراکنش‌های ارز دیجیتال نئو
در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.
کارمزد شبکه ارز دیجیتال نئو
در شبکه نئو برای تمامی تراکنش‌ها و ثبت قراردادهای هوشمند لازم است که هزینه‌ها و کارمزدها همگی از توکن ارز دیجیتال GAS پرداخت شود؛ بنابراین برای ارسال هیچ تراکنشی نیاز به پرداخت کارمزد نیست، زیرا کارمزد بسیار ناچیز مربوط به هر تراکنش به‌صورت خودکار از GASهای تعلق‌گرفته به نئوهایی پرداخت خواهد شد.
توجه کنید که به دلیل اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است، به‌تمامی دارندگان کیف پول‌های معتبر نئو به میزان دارایی‌شان روزانه توکن GAS تعلق می‌گیرد.
تفاوت نئو و اتریوم
نئو
محبوبیت NEO به دلیل شباهت آن به محیط قراردادهای هوشمند اتریوم (Ethereum) به طور پیوسته در حال افزایش است. قابلیت قراردادهای هوشمند به کاربران
پلتفرم NEO اجازه می‌دهد تا به صورت خودکار به ذخیره‌سازی و تبادل داراییهای دیجیتال خود بپردازند.
در مقایسه با اتریوم که زبان برنامه‌نویسی مخصوص خود به نام Solidity را دارد، نئو از همه زبان‌های برنامه‌نویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. هدف این است که توسعه‌دهندگان در سراسر جهان بتوانند اپلیکیشن‌های کاربردی خود را در بلاک‌چین NEO برنامه‌نویسی و اجرا نمایند.
اتریوم
اتریوم یک سال بزرگتر از نئو است، اتریوم در سال ۲۰۱۵ عرضه شده و نئو در سال ۲۰۱۶ به بازار عرضه شد.
اتریوم از الگویتم اثبات کار (pow) بهره میبرد اما نئو از مکانیسم تحمل خطای بیزانس (dBFT) بهره‌مند است.
میانگین زمان ساخت بلاگ در اتریوم ۱۵ ثانیه و در نئو ۱ ثانیه می‌باشد.
تعداد کل عرضه توکن‌ها در اتریوم ۷۲ میلیون است و در نئو ۱۰۰ میلیون عدد می‌باشد.
کیف پول‌های نئو (NEO)
- کیف پول سخت‌افزاری لجر نانو اس (Ledger Nano S)
- کیف پول دسکتاپ NEON
- کیف پول دسکتاپ NEO GUI
- کیف پول دسکتاپ NEO CLI
- کیف پول نرم‌افزاری Guarda
- کیف پول نرم‌افزاری Atomic
- کیف پول موبایل O3
- کیف پول تحت وب NEO Tracker
- کیف پول کاغذی Ansy
مزایا و معایب ارز دیجیتال نئو
مزایا:
داراییهای دیجیتال داراییهای سنتی با استفاده از قراردادهای هوشمند به داراییهای دیجیتال غیرمتمرکز تبدیل می‌شوند.
هویت دیجیتال NEO امکان ایجاد هویت الکترونیکی برای افراد، مشاغل و اشخاص را می‌دهد تا از طریق سیستم‌های تأیید هویت چند عاملی شامل تشخیص صدا، اثر انگشت، اس ام اس و تشخیص چهره قابل دسترسی باشد.
قراردادهای هوشمند سیستم قراردادهای هوشمند NEO یک انقلاب در این زمینه است؛ زیرا از زبان‌های برنامه‌نویسی رایج که برای ۸۰ درصد از توسعه‌دهندگان شناخته شده است، پشتیبانی می‌کند.
اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز: با توسعه مداوم ابزارها و تکنیک‌های جدید، پلتفرم NEO از توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) مانند صندوق‌های هوشمند پشتیبانی خواهد کرد.
فقط اجازه ماینینگ محدود ۱۵ میلیون سکه در سال را می‌دهد، که در جلوگیری از تورم نقش مهمی ایفا می‌کند.
این کوین پایین‌ترین کمیسیون در سیستم بلاک‌چین را دارد.
به لطف استفاده از سیستم قرارداد هوشمند، سرعت پردازش اطلاعات نئو به ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.
مایکروسافت، علی‌بابا، و هایپرلجر از جمله شرکا و سرمایه‌گذاران نئو هستند. به لطف این شراکت‌ها، نئو برای کاربران شناخته‌تر شده است.
این پلتفرم از بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی پشتیبانی می‌کند.
برنامه‌نویسانی که نئو را ایجاد کرده‌اند، می‌خواهند به زودی همکاری نزدیکی با حکومت چین برقرار کنند. این به آنها امکان می‌دهد که وقتی ارزهای دیجیتال در کشور چین قانونی شوند، سهم بزرگی از بازار چین را به دست بیاورند.
معایب:
البته برخی از کارشناسان بعضی از مزایای بالا را از جمله معایب مؤثر بر آینده نئو در نظر می‌گیرند:
پیشرفت ارز دیجیتال نئو مستقیماً وابسته به رویکردهای آن‌چین است و توسعه‌دهندگان، مالک نیمی از کوین‌های آن هستند.
کار شرکت سازندۀ نئو با هدف همکاری با حکومت چین انجام شده است.
ارز دیجیتال در ارز دیجیتال. ماینینگ ارز دیجیتال نئو غیرممکن است. تعداد محدودی کوین ارائه شده است. ارز دیجیتال میانی برای عملیات‌های میان-سیستمی آن گاز (GAS) است، که حجم آن به ۱۰۰ میلیون محدود است. کارشناسان معتقدند که این مسئله می‌تواند منجر به سفته‌بازی شود.
